Een mol is een solitair dier. Hij leeft vooral in de ondergrondse gangen die hij graaft en waar hij zijn voedsel vindt, bestaande uit diverse dieren in de bodem: wormen (80 % van zijn dieet), larven en insecten (meelwormen ...), naaktslakken enz.

Hij kan 4 tot 6 jaar oud worden.

Hij ziet, maar kan geen bewegingen onderscheiden. Dit maakt hem bovengronds erg kwetsbaar.

Hij heeft een uitstekend gehoor.

Bovendien kan hij erg goed ruiken: dankzij zijn reukzin kan hij een aardworm in enkele centimeters aarde lokaliseren.

Zijn aanraakzin is erg ontwikkeld door tasthaartjes, gevoelige haartjes op zijn snuit, voorpoten, staart en het orgaan van Eimer, dat zich in het uiteinde van zijn snuit bevindt.

Hij kan zich in zijn gangen verplaatsen met een snelheid van ongeveer 1 meter per seconde.

Hij kan dagelijks een gang van ongeveer 20 meter graven.

In het kader van de voortplanting vinden doorgaans een à twee drachten plaats per jaar. Hierbij worden vier tot zeven kleintjes geboren.

De zwangerschap duurt vier weken, het zogen ongeveer zes weken.

Na twee maanden verlaten de jongen het nest, vaak bovengronds, en zijn ze dus een gemakkelijke prooi voor hun natuurlijke vijanden.

KORTE BESCHRIJVING VAN DE MOL

De mol is een klein en gravend zoogdier in de orde van de insectivoren. Hij leeft ondergronds in vochtige en losse bodems en geeft zijn aanwezigheid aan met hoopjes aarde: de molshopen.

De mol wordt gezien als vernieler van oogsten.

Een volwassen exemplaar meet 14 tot 20 centimeter (kop-staart) en weegt 60 tot 120 g (een vrouwtje is iets kleiner en lichter dan een mannetje).

Zijn wetenschappelijke naam is "Talpa europaea", hij behoort tot de familie van de Talpidae.